എല്ലാ സ്നേഹിതര്‍ക്കും ഈദ് ആശംസകള്‍

തലയും ചെവിയും പുതപ്പിട്ട് മൂടി മയങ്ങുമ്പോഴും നാളത്തെ യാത്രയുടെ ചിന്താ ശകലങ്ങള്‍ ബാക്കി നിന്നു. പുലരാന്‍ കൊതിക്കുന്ന മനസുമായി തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കെ പള്ളിയില്‍ നിന്നും സുബഹി ബാങ്കുയര്‍ന്നു. കൂടെ തക്‌ബീറിന്റെ സുന്ദര വചനങ്ങളും. പുതപ്പില്‍ നിന്നെഴുനേറ്റ് ജാലകം തുറന്നു. ഇരുട്ടില്‍ നിന്നും അടര്‍ന്നു പോരുന്ന വെളിച്ചത്തിലേക്ക് നോക്കി. പള്ളിഅങ്കണം വൈദ്യുത ശോഭയാല്‍ സമ്പൂര്‍ണ്ണം. പെരുന്നാള്‍ നമസ്കാരത്തിന് സമയമാകുന്നു. ഉറക്കച്ചടവുള്ള കണ്ണുകള്‍ തിരുമ്മി എല്ലാവരും എണീറ്റു തുടങ്ങി. കുട്ടികള്‍ക്ക് പെരുന്നാല്‍ ദിനത്തിന്റെ ആവേശം. കയ്യിലണിഞ്ഞ മൈലാഞ്ചിയുടെ പകിട്ടിനെ കുറിച്ചുള്ള വിവരാന്വേഷണങ്ങള്‍. പുത്തനുടുപ്പണിഞ്ഞ് പള്ളിയില്‍ പോകാനുള്ള ആവേശ തിമര്‍പ്പുകള്‍.

കഴിഞ്ഞ ബലി പെരുന്നാള്‍ ദിനം, അന്നായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ത്വാഇഫ് യാത്ര .
വര്‍ഷങ്ങളായി മനസ്സില്‍ കൊതിച്ച യാത്ര. അത് സാക്ഷാല്‍കാരമാകുന്നത് ബലിപെരുന്നാള്‍ ദിനത്തിലായിരുന്നു. തിരക്ക് പിടിച്ച ജീവിതത്തില്‍ വല്ലപ്പോഴും കിട്ടുന്ന അവധി ദിനങ്ങള്‍, യാത്രാ വേളകള്‍,സന്തോഷിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നതെങ്ങിനെ...

നമസ്കാരം കഴിഞ്ഞ് ലഘുവായ ഭക്ഷണം. എല്ലാവരും പോകാനുള്ള സാമഗ്രികള്‍ തയ്യാറാക്കി പുറപ്പെടാന്‍ ഒരുങ്ങി. താഴെ വാഹനാവുമായി കാത്തു കിടക്കുന്ന ഡ്രൈവര്‍ തിരക്ക് പിടിക്കുന്നു. എല്ലാവരും നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടെ വണ്ടിയില്‍ കയറി. മലകളും മരുഭൂമികളും പരന്നു പോകുന്തോറും വിശാലമായ ആകാശത്തിന്‍ കീഴെ വിജനമായ മരുഭൂമിയിലൂടെ വണ്ടിനീങ്ങി. മേലെ ആകാശത്തെയോ മരുഭൂമിയിലെ വിജനതയെയോ ചിന്തിക്കാതെ വഴിയിലുടെ അന്യോന്യം തൊട്ടുരുമ്മി നടന്നു നീങ്ങുന്ന ഒട്ടകങ്ങള്‍.

എന്റെ കണ്ണുകള്‍ വിശാലമായ മരുഭൂമിയിലൂടെ അലഞ്ഞു. എങ്ങും മനുഷ്യന്റെ പെരുമാറ്റം കാണുന്നില്ല. ഉയര്‍ന്ന് നില്‍ക്കുന്ന മലകള്‍, വളഞ്ഞും തിരിഞ്ഞും ഉയര്‍ന്നും പോകുന്ന റോഡുകള്‍. വിശേഷമായ കാണാകാഴ്ചകള്‍, കൃഷിയിടങ്ങള്‍. എല്ലാം കണ്ണിനു സമ്പൂര്‍ണ്ണ വിരുന്നൊരുക്കുന്നു. യാത്ര നീളുന്നതിനനുസരിച്ച് കാലാവസ്ഥയില്‍ മാറ്റം വന്നു. തണുത്ത കാറ്റ് വീശുന്നു. ഡ്രൈവര്‍ കണ്ണുകള്‍ തിരുമ്മി കോട്ടുവായിട്ടു ചോദിച്ചു നിങ്ങള്‍ കുടിക്കാന്‍ എന്തെങ്കിലും കരുതീട്ടുണ്ടോ ...?

“കട്ടന്‍ ചായയും നെയ്യപ്പവും“ മകളാണ് ഉത്തരം പറഞ്ഞത്. അല്പം കൂടി മുന്നോട്ടു നീങ്ങി, വണ്ടി നിര്‍ത്തി പുറത്തിറങ്ങി. അല്പം വിശ്രമം ഞങ്ങള്‍ക്കും ആവശ്യമായിരുന്നു. മക്കള്‍ ഉണക്ക ചുള്ളികളും ഇലകളും ശേഖരിച്ചു തീയിട്ടു. അടച്ചിട്ട റൂമില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയ ആഹ്ലാദം അവരിലും കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു. അല്പം കഴിഞ്ഞ് വണ്ടിയില്‍ കയറി. ഇപ്പോഴുള്ള യാത്ര അതീവ ഹൃദ്യമാണ്. ഇരുവശങ്ങളും വര്‍ണ്ണ പുഷ്പങ്ങളുടെ ചാരുതയോടെ മുന്നോട്ടു നീളുന്ന പാതകള്‍. പാറകെട്ടിന് മുകളില്‍ കണ്ണും കാതും കൂര്‍പ്പിചിരിക്കുന്ന കുരങ്ങന്മാരുടെ കൂട്ടങ്ങള്‍. തണുപ്പിന് കുറവ് വന്നു തുടങ്ങി. പ്രഭാത സുര്യ കിരണങ്ങള്‍ വണ്ടിയിലേക്ക് അരിച്ചു കയറി പ്രകാശം കണ്ണിനെ അലോസരപ്പെടുത്തുന്നു.

യാത്ര മുന്നോട്ടു പോകുന്തോറും ആവേശം കുടിവന്നു. അഴകിന്റെയും ശക്തിയുടെയും ഗുണങ്ങള്‍ ഇഴുകി ചേര്‍ന്ന വെള്ളചാട്ടങ്ങള്‍ ഓരോന്നിനും പുതുമ ഉള്ളതായി കാണാം. ഹൃദ്യമായ കാഴ്ച്ചകള്‍ക്കിടയില്‍ ചെറിയൊരു പള്ളി കണ്ടു. വണ്ടി നിര്‍ത്തി അധികം ആരേയും കണ്ടില്ല. "വാദി "എന്നാണ് ഈ സ്ഥലം അറിയപ്പെടുന്നത്. കയ്യും മുഖവും കഴുകി ചുറ്റും ശ്രദ്ധിച്ചപോഴാണ്‌ അല്പം ദുരെയായി വലിയ ഭീമാകാരമായ മലകള്‍ക്ക് താഴെ വളരെ ചെറിയൊരു പള്ളി കണ്ടത് ചുറ്റും കമ്പി വേലികളാല്‍ ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്നു. ചില സ്ഥലങ്ങളില്‍ കമ്പി ദ്രവിച്ച വിടവുകള്‍ അതിലുടെ നാലുപേര്‍ അകത്തു കടന്ന് പള്ളിയും പാറ കെട്ടും വീക്ഷിക്കുന്നു. അവര്‍ തമ്മില്‍ തമ്മില്‍ സംസാരിക്കുന്നതും പാറകെട്ടിനേയും മറ്റും ചുണ്ടി കാണിക്കുന്നതും കണ്ട് ഞങ്ങളും അങ്ങോട്ട്‌ നടന്നു.

അത്ഭുതമെന്നു പറയാം അവിടെ ഈ യാത്ര സഫലീകരിച്ചു. കാരണം പ്രവാചക പ്രഭു മുഹമ്മദ്‌ നബി (സ) ത്വാഇഫ് നഗരത്തില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ശത്രുക്കള്‍ എറിഞ്ഞാട്ടി, അതില്‍ നിന്നും രക്ഷപെടാന്‍ നബി ഒളിച്ച് നിന്ന ഗുഹാമുഖവും നബിയെ കൊല്ലാനായി ഉരുട്ടിയ കല്ലുകള്‍ തടഞ്ഞു നിര്‍ത്തിയ പാറകെട്ടുകളും കാണാം. മതി വരാത്ത കാഴ്ചകള്‍. അതിന്റെ താഴെ പ്രവാജകന്റെ കാല്പാടുകള്‍ പതിഞ്ഞ കുഞ്ഞു പള്ളിയും. പെരുന്നാള്‍ ദിനം ആയതിനാല്‍ അവിടെ വാച്ചുമാനെ കണ്ടില്ല. കാവല്‍ ഇല്ലാത്തതിന്റെ പേരില്‍ അകത്തു കടന്ന് നമസ്കരിച്ചു.

നബിയെ എറിഞ്ഞാട്ടിയ ത്വാഇഫ്...!!

കണ്ണിന് നല്‍കിയ വലിയ സമ്മാനം ഏറ്റുവാങ്ങി ഞങ്ങള്‍ യാത്ര തുടര്‍ന്നു. വീണ്ടും കാണാപ്പുറങ്ങള്‍ തേടി .......

"എല്ലാ സ്നേഹിതര്‍ക്കും ഈദ് ആശംസകള്‍ "